„Na zdrowiu i wolności nie ma oszczędności”

Kilka tygodni temu w Memleket Tıpliği rozmawiałem o książce „Nie wierzę ani w bohaterów, ani w heroizm” przygotowanej dla dr Selima Ölçera z TTB, Selima Abiego. W tym tygodniu chciałbym porozmawiać o książce „Życie poświęcone TTB/dr Mahmut Ortakaya” przygotowanej dla innego mądrego lekarza TTB, Mahmuta Abiego .

Książka przygotowana przez Özkana Özdemira została wydana w zeszłym roku przez Ayrıntı Publications w serii „Recent History”.

Mahmut Abi urodził się w Urfa, Siverek w 1938 roku. Po ukończeniu szkoły podstawowej i średniej w rodzinnym mieście zdał egzamin na bezpłatnego internatu i wyjechał do Antep, ponieważ w tym czasie w Siverek nie było szkoły średniej. Po ukończeniu szkoły średniej rozpoczął studia na Wydziale Medycznym w Ankarze w 1959 roku.

Po ukończeniu studiów i obowiązkowej służbie wojskowej specjalizuje się w chorobach klatki piersiowej i gruźlicy w Ankara Medical School. Następnie odbywa służbę wojskową i pracuje przez dwa lata w szpitalu SSK Diyarbakır, a następnie pracuje jako lekarz freelancer w Diyarbakır.

∗∗∗

Chociaż przez pewien czas kandydował do parlamentu z ramienia SHP, jedyną organizacją Mahmuta Abiego w jego życiu była TTB. Pełnił funkcję prezesa Izby Lekarskiej w Diyarbakır w latach 1990–1994, w latach, gdy konflikty, niewyjaśnione morderstwa i naruszenia praw człowieka były najbardziej intensywne. Ponownie, od 1990 do 2006 roku, przez szesnaście lat był członkiem Rady Honorowej TTB.

Anegdota z tamtych lat, którą opowiedział dr Eriş Bilaloğlu, jest lekcją nie tylko dla TTB, ale dla wszystkich zorganizowanych struktur.

Eriş dopiero od miesięcy jest Sekretarzem Generalnym TTB. Śpi i budzi się w TTB, aby nadążyć z pracą. Pewnego dnia Mahmut Abi przychodzi do TTB, piją herbatę i kawę i rozmawiają. Pyta: „Powiedz mi, co robicie jako Rada Centralna?” Eriş odpowiada: „Zrobiliśmy to, zrobiliśmy tamto, poszliśmy tu, poszliśmy tam” i opowiada o zadaniach, które są dość duże, ale podzielone na części.

Mahmut Abi słucha tego, co mówi, ze swoją zwykłą uprzejmością. Następnie mówi: „Oczywiście, to świetnie, uliczni sprzedawcy też są ważni!”

Podobnie jak uliczny sprzedawca rozstawia swój stragan, gdziekolwiek widzi tłum i biegnie z miejsca na miejsce, Mahmut Abi również delikatnie powiedział w swoim własnym stylu: „Biegasz dobrze, ale nie masz planu, zaplanowanej i zaprogramowanej strategii”. To, co chce powiedzieć za pomocą metafory ulicznego sprzedawcy, to to, że w pracy organizacyjnej energia musi płynąć w systematycznej integralności, a myślenie strategiczne musi być wykonywane.

∗∗∗

Mahmut Abi jest jednym z niezastąpionych mówców kongresów i spotkań TTB. Kiedy wchodzi na podium, zarówno prawicowcy, jak i lewicowcy uważnie słuchają. Nawet w najbardziej konfliktowych latach apeluje do sumienia każdego tym, co mówi o kwestii kurdyjskiej, bez krzyku i zmęczenia.

Gdy ówczesny prezes Izby Lekarskiej w Diyarbakır, dr Mehmet Emin Uluğ, został zesłany do dystryktu Tavşanlı w Kütahya w 1999 r. na mocy decyzji o stanie wyjątkowym, Generalny Zarząd Wykonawczy TTB zebrał się w Diyarbakır. Jedną z sugestii było skierowanie decyzji o zesłaniu do ETPC . Mahmut Abi był temu przeciwny. Według niego, nie było słuszne poszukiwanie poparcia w Europie i krajach zagranicznych przeciwko napotkanym niesprawiedliwościom. Ważne było to, że przedstawiciele dziesiątek izb lekarskich z całej Turcji przybyli do Diyarbakır przeciwko wyrządzonej niesprawiedliwości.

Ponownie na Kongresie TTB w tych latach prawicowcy zaproponowali, aby hymn narodowy został odśpiewany na otwarciu, mimo że nie było go w programie. Myśleli, że lewicowcy będą się temu sprzeciwiać, więc sabotowali Kongres, mówiąc: „Hymn narodowy został odrzucony na Kongresie TTB”. Kiedy przewodniczący zarządu próbował poddać wniosek pod głosowanie, zgodnie z procedurą, wtrącił się Mahmut Abi. „Hymn narodowy nie może być głosowany”, powiedział, „wszyscy śpiewamy go razem!” Entuzjazm prawicowców został stłumiony.

Od samego początku wierzył, że rozwiązanie problemu kurdyjskiego leży w tym położeniu geograficznym, na tych ziemiach.

∗∗∗

Nie waha się mówić tego, co ma do powiedzenia, własnym, powolnym tonem i stylem, nie tylko w obecności lekarzy, ale także przedstawicieli władz państwowych.

Ówczesny gubernator stanu wyjątkowego Hayri Kozakçıoğlu również przybył na spotkanie z okazji Dnia Medycyny 14 marca w Diyarbakır. Mahmut Abi rozpoczął przemówienie słowami: „Stan wyjątkowy szkodzi naszemu zdrowiu”. Następnie kontynuował: „Mój naród chce zachorować na raka ”. „Ponieważ rak to współczesna choroba. Nie chcemy zachorować na gruźlicę. Ponieważ gruźlica to przestarzała choroba!”

Po zakończeniu przemówienia słowami: „Nie ma oszczędności na zdrowiu i wolności . Oszczędzanie na zdrowiu przynosi śmierć, oszczędzanie na wolności przynosi niewolę”, Hayri Kozakçıoğlu i towarzyszący mu personel opuścili salę z czerwonymi i fioletowymi twarzami.

∗∗∗

Mahmut Abi skończył 87 lat w zeszłym tygodniu. Niech będzie miał jeszcze wiele zdrowych lat.